ارائه مدل پیش بینی موفقیت تحصیلی برای دوره های کارشناسی ارشد مطالعه موردی: مرکز آموزش الکترونیکی دانشگاه علم و صنعت ایران

هدف مطالعه حاضر، شناسائی شاخص های پذیرشی مؤثر در موفقیت تحصیلی دانشجویان دوره های کارشناسی ارشد در رشته های مهندسی و مدیریت در دوره های آموزش الکترونیکی و تدوین آنها در قالب یک مدل پیش بینی بود. روش: طرح مطالعه حاضر از نوع همبستگی است. شرکت کنندگان، کلیه پذیرفته شدگان در دوره های کارشناسی ارشد مرکز آموزش الکترونیکی دانشگاه علم و صنعت ایران بودند که تا پایان نیمسال دوم سال تحصیلی 92-1391حداقل، یک نیمسال، نمرات ثبت شده داشته اند. شیوه ورود به دوره کارشناسی ارشد، نوع دانشگاه محل تحصیل مقطع کارشناسی، نوع رشته تحصیلی مقطع کارشناسی و معدل کل مقطع کارشناسی به عنوان متغیرهای پیش بین و معدل کل واحدهای اخذ شده در مقطع کارشناسی ارشد به عنوان متغیر ملاک جمع آوری شدند. و داده ها با مدل رگرسیون تحلیل شدند. یافته ها: از میان متغیرهای پیش بین وارد شده در تحلیل، رشته تحصیلی مقطع کارشناسی (مهندسی)، پذیرش از طریق آزمون اختصاصی (با وزن منفی)، معدل کل مقطع کارشناسی، نوع دانشگاه محل تحصیل مقطع کارشناسی (دولتی) و رشته تحصیلی مقطع کارشناسی (علوم پایه)، به ترتیب، به عنوان مؤثرترین عوامل یا پیش بینی کننده های موفقیت در مقطع کارشناسی ارشد شناسائی شدند. نتیجه گیری: با توجه به توان پیش بین نسبتاً پائین ملاک های موجود پذیرش دانشجویان کارشناسی ارشد آموزش الکترونیکی در دانشگاه مورد مطالعه توصیه می شود از متغیرهای بیشتری به منظور پیش بینی قوی تر، استفاده کرد.